ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
- Η ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Η στήριξη του κόσμου της εργασίας και του αγώνα για αξιοπρεπείς μισθούς, εργασιακά δικαιώματα, και ανθρώπινους όρους και συνθήκες εργασίας, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο ενός μοντέλου οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και μιας πολιτικής που έχουν ως στόχο μια δικαιότερη κοινωνία. Ειδικά σήμερα που η ραγδαία τεχνολογική πρόοδος δίνει τεράστια ώθηση στην παραγωγικότητα της εργασίας και στις παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας, δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι οι πολιτικές για την εργασία θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό το τελικό αποτέλεσμα και τις επιπτώσεις της ψηφιακής εποχής και της τεχνητής νοημοσύνης στην πορεία της ανθρωπότητας. Αν δηλαδή αυτές θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη κοινωνική ευημερία και σταδιακή απελευθέρωση του ανθρώπου από καταναγκασμούς και αλλοτριωτικές συνθήκες εργασίας και ζωής ή σε τεράστια αύξηση των ανισοτήτων, οξύνοντας τις συστημικές κρίσεις του καπιταλισμού και δημιουργώντας επικίνδυνα αδιέξοδα και δυστοπικές προοπτικές σε όλα τα επίπεδα.
Η ταξική αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας είναι η κυρίαρχη κοινωνική αντίθεση στις καπιταλιστικές κοινωνίες, γι’ αυτό και η εκπροσώπηση των συμφερόντων της μισθωτής εργασίας δεν μπορεί παρά να συνιστά κεντρικό στοιχείο της ταυτότητας και της φυσιογνωμίας της Νέας Αριστεράς. Οι δήθεν ουδέτερες πολιτικές «συνεργασίας κεφαλαίου-εργασίας» δεν αποτελούν παρά χρήσιμο μύθο για την εξαπάτηση των μισθωτών και της κοινωνίας. Η αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας συναρθρώνεται με τις υπόλοιπες κοινωνικές αντιθέσεις, με αποτέλεσμα οι γυναίκες, οι νέοι, οι μετανάστες και άλλες ομάδες να υφίστανται διακρίσεις από τους εργοδότες, που παράγουν ανισότητες στην αγορά εργασίας. Αξίζει να σημειώσουμε, ότι η χώρα μας έχει τις μεγαλύτερες ανισότητες φύλου στην Ε.Ε.
Στη Νέα Αριστερά είμαστε με τον κόσμο της εργασίας, με την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, γιατί μόνο με τη στήριξη του κόσμου της εργασίας και με τη δικαιότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου μπορεί να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη και βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη. Γιατί μόνο τότε μπορούμε να πετύχουμε βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ζωής των εργαζομένων στο παρόν και να βάλουμε τις βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον, διατηρώντας ζωντανό το όραμα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να φράξουμε το δρόμο στη δυστοπία και τη βαρβαρότητα στις οποίες μας οδηγεί ο παγκόσμιος νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός της εποχής μας.
- Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Στον αντίποδα, η νεοφιλελεύθερη και αυταρχική κυβέρνηση της ΝΔ έχει επιλέξει την ακραία ταξική μεροληψία, συρρικνώνοντας καθημερινά τα εργασιακά δικαιώματα και εφαρμόζοντας, μέσω των χαμηλών μισθών και της ανεξέλεγκτης ακρίβειας σε ενέργεια και είδη πρώτης ανάγκης και της αύξησης των έμμεσων φόρων, μια τεράστια αντίστροφη αναδιανομή πλούτου από τα φτωχότερα και τα μεσαία στρώματα προς το μεγάλο κεφάλαιο και τα ανώτερα εισοδηματικά στρώματα.
Η πολιτική αυτή εφαρμόζεται με τη συνεχή νομοθέτηση αντεργατικών νόμων που διαλύουν και τα στοιχειώδη εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, πηγαίνοντας ακόμα πιο πέρα από τα αντίστοιχα μνημονιακά νομοθετήματα της περιόδου 2010-14, αφού πρώτα φρόντισε να ξηλώσει όλες τις θετικές νομοθετικές διατάξεις της διακυβέρνησης της Αριστεράς 2015-2019, όπως την επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, το βάσιμο λόγο απόλυσης, τη συνευθύνη αρχικού εργοδότη εργολάβου.
Οι συνεχείς ακραίες αντεργατικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης συνθέτουν ένα καμβά πλήρους αποδιάρθρωσης των εργασιακών δικαιωμάτων και ενίσχυσης του διευθυντικού δικαιώματος και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της νέας θεσμικής πραγματικότητας στον χώρο της εργασίας, είναι η ουσιαστική κατάργηση του 8ωρου, 100 χρόνια μετά την κατοχύρωση του στην χώρα μας, η εισαγωγή των συμβάσεων μηδενικών ωρών απασχόλησης και η θέσπιση της εβδομάδας των 65 ωρών εργασίας, την στιγμή που στην Ευρώπη προχωράει – έστω δειλά- η μείωση του εβδομαδιαίου ωραρίου χωρίς μείωση μισθών. Είναι η επικράτηση των ευέλικτων μορφών εργασίας σε βάρος της πλήρους απασχόλησης, η αποθέωση της εικονικής εργολαβίας, ως κυρίαρχη μορφή απασχόλησης στους περισσότερους εργασιακούς κλάδους. Είναι η κυριαρχία του ατομικού, της ατομικής διαπραγμάτευσης, έναντι του συλλογικού, της συλλογικής διαπραγμάτευσης. Είναι, τέλος, η ραγδαία αύξηση των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων, ως αποτέλεσμα της παντελούς έλλειψης πολιτικής πρόληψης και προστασίας, και η αποθέωση κάθε είδους εργοδοτικής αυθαιρεσίας εξαιτίας της ουσιαστικής διάλυσης του ΣΕΠΕ, με την μετατροπή του σε «ανεξάρτητη αρχή».
Η επισφάλεια στην αγορά εργασίας αποδυναμώνει την διαπραγματευτική θέση των εργαζομένων, οδηγώντας σε στάσιμους μισθούς, υπονομεύει την συνεργατικότητα και αποθαρρύνει την ανάπτυξη των παραγωγικών ικανοτήτων των εργαζομένων και οικοδομεί μια κοινωνία χαμηλών προσδοκιών.
Όλα τα παραπάνω έχουν καταρρακώσει την εργασιακή αξιοπρέπεια στους χώρους δουλειάς έχουν αναγκάσει τους εργαζόμενους «να ζουν για να εργάζονται» αντί «να εργάζονται για να ζουν», έχουν ωθήσει τους νέους εργαζόμενους στην επισφάλεια και έχουν εμπεδώσει στο σύνολο της εργατικής τάξης την αίσθηση της μη αντιστρέψιμης κανονικότητας. Αυτή είναι δυστυχώς η σημερινή πραγματικότητα στην Ελλάδα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και της ανασφάλειας από την καθήλωση και τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών, τη διαρκή συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων και την υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους. Η χώρα μας βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ σε όλα τα μεγέθη μέτρησης της κοινωνικής ευημερίας και στις πρώτες θέσεις στους δείκτες της φτώχειας και κοινωνικών ανισοτήτων.
Τέλος, παρά τη μείωση της ανεργίας από το 27,5% το 2013 στο 17,5 % το 2019 και στο 10,5% το 2023, η Ελλάδα συνεχίζει να έχει το υψηλότερο ποσοστό μακροχρόνιων ανέργων και το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας γυναικών και νέων στην Ε.Ε. Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζει μεγάλες ελλείψεις εργατικού δυναμικού χαμηλής ή μέσης ειδίκευσης σε πολλούς τομείς και κλάδους της οικονομίας, κυρίως σε δουλειές με δυσμενείς όρους και συνθήκες εργασίας.
- ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ
Όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή, που οι όροι εργασίας στην Ευρώπη αλλάζουν, που νέες προκλήσεις έχουν μπει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, που η τεχνολογική επανάσταση θέτει αμείλικτα ερωτήματα για το μέλλον της εργασίας και συνολικά της κοινωνίας στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται από την αλματώδη εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής.
Η μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών, το καθεστώς και τα δικαιώματα των εργαζομένων στις πλατφόρμες, τα μέτρα αντιμετώπισης των ανισοτήτων στην εργασία και την απασχόληση που δημιουργεί η ψηφιακή μετάβαση, των επιπτώσεων της χρήσης αλγορίθμων στο μάνατζμεντ, της εντατικοποίησης και του ελέγχου της εργασίας μέσω της τεχνολογίας, καθώς και τα ζητήματα υγείας στην εργασία και συμφιλίωσης της εργασίας με την προσωπική ζωή αποτελούν ενδεικτικά πεδία στα οποία πρέπει να εμβαθύνουμε.
Σε κάθε περίπτωση, οι προτάσεις μας απέναντι στη τεχνολογική επανάσταση και την ψηφιακή μετάβαση θα πρέπει να αποτρέπουν την αύξηση της ανεργίας και την υποβάθμιση των όρων και συνθηκών εργασίας και να εγγυώνται την δίκαιη κατανομή των ωφελειών που προκύπτουν από τη χρήση των νέων τεχνολογιών προς όφελος του κόσμου της εργασίας και της κοινωνικής πλειοψηφίας.
- ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ
Για την ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ η εργασία βρίσκεται στο επίκεντρο της αναπτυξιακής της πρότασης για την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας στην κατεύθυνση μιας βιώσιμης και κοινωνικά δίκαιης «οικονομίας της γνώσης». Η πλήρης απασχόληση, η προστασία της εργασίας, η αναβάθμιση των μισθών και η αποκατάσταση και επέκταση των δικαιωμάτων των εργαζομένων αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους μιας κοινωνικά δίκαιης ανάπτυξης και, ταυτόχρονα, προϋποθέσεις αξιοποίησης των παραγωγικών δυνατοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού, ανάσχεσης του brain drain και αντιμετώπισης των ελλείψεων εργατικού δυναμικού.
Η ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας πάνω στις παραπάνω βάσεις απαιτεί την κατάργηση των αντεργατικών νόμων της ΝΔ και τη ριζική αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου της αγοράς εργασίας με γνώμονα τις βασικές αξίες της εργασιακής αξιοπρέπειας, των δίκαιων αμοιβών, της δημοκρατίας στου χώρους δουλειάς και της προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων. Η ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων με θεσμικές παρεμβάσεις είναι καθοριστικής σημασίας για την αποκατάσταση των απωλειών της αγοραστικής δύναμης των μισθών και την αύξηση του εισοδήματος των εργαζομένων καθώς και για την ανάκτηση και συνεχή αναβάθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Παράλληλα, η ενίσχυση της πολιτικής απασχόλησης θα πρέπει να συμβάλλει στην εξάλειψη της ανεργίας, ιδίως της μακροχρόνιας, και να διευκολύνει την πρόσβαση στην εργασία ομάδων του εργατικού δυναμικού που έχουν μικρή συμμετοχή στην αγορά εργασίας (γυναίκες χαμηλού ή μεσαίου εκπαιδευτικού επιπέδου, άτομα με αναπηρία, ευάλωτες ομάδες, πρόσφυγες κ.α.).
Βασικοί άξονες προτεραιότητας:
- Αντιμετώπιση των επιπτώσεων ακρίβειας στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων με την αύξηση μισθών και συντάξεων.
- Μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση μισθών για καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής.
- Προστασία της μόνιμης και σταθερής εργασίας απέναντι στην εργασιακή ευελιξία και επισφάλεια και ίσα δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους-ες.
- Επαναρρύθμιση του συστήματος με σκοπό την επέκταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του βαθμού κάλυψης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας
- Ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης και των δικαιωμάτων των εργαζομένων με αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και προώθηση της δημοκρατίας στους χώρους δουλειάς.
- Μείωση των ανισοτήτων φύλου στην αγορά εργασίας και πολιτικές διευκόλυνσης της επαγγελματικής ένταξης των νέων
- Αποτελεσματική αντιμετώπιση των φαινομένων έμφυλης βίας και σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία
- Στήριξη εργασιακών δικαιωμάτων και αντιμετώπιση των διακρίσεων κατά των μεταναστών-ριών, ένταξη των προσφύγων στην αγορά εργασίας
- Διασφάλιση της υγείας και ασφάλειας στην εργασία, με ριζικό ανασχεδιασμό του θεσμικού πλαισίου
- Ολιστικό σχέδιο αντιμετώπισης της ανεργίας και ουσιαστική στήριξη των ανέργων
- Δίκαιο δημόσιο αναδιανεμητικό ασφαλιστικό σύστημα.
- Πολιτική στεγαστικής συνδρομής εργαζομένων- ανέργων – νέων
- ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ
ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ
Στα πλαίσια αυτά, βασική μας προτεραιότητα είναι η δημιουργία ενός δικτύου εργαζομένων- ανέργων – συνταξιούχων, που με την συμμετοχή ειδικευμένων επιστημόνων, εργατολόγων, και ακαδημαϊκών, θα διαμορφώσει θέσεις και προτάσεις τόσο για τα συνολικά ζητήματα όσο και για επιμέρους θέματα κλάδων και επιχειρήσεων. Από αυτήν την άποψη, είναι σημαντικό ότι η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ήδη διαθέτει πολλά μέλη που συμμετείχαν σε θέσεις πολιτικής ευθύνης των κυβερνήσεων της περιόδου 2015-2019, με σημαντική εμπειρία και έργο στον τομέα των εργασιακών σχέσεων και της απασχόλησης-ανεργίας, καθώς και έμπειρα συνδικαλιστικά στελέχη που πρωτοστάτησαν ή/και συμμετείχαν ενεργά στα κινήματα και τις εργατικές διεκδικήσεις των τελευταίων ετών. Σε συνεχή επικοινωνία και συνεργασία με τους συνδικαλιστές που βρίσκονται κοντά μας, αλλά και με το σύνολο των υγιών συνδικαλιστικών δυνάμεων, στόχος μας είναι να αναδείξουμε τα προβλήματα και να παλέψουμε για τις λύσεις, τόσο σε κοινοβουλευτικό επίπεδο όσο και στην κοινωνία και τους χώρους εργασίας
Με αταλάντευτη προσήλωσή στο στόχο της δικαιότερης κατανομής του παραγόμενου πλούτου υπέρ των εργαζομένων και της αναβάθμισης του επιπέδου και της ποιότητας ζωής της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας, αλλά χωρίς βεβαιότητες, επιδιώκουμε να διαμορφώσουμε θέσεις και προτάσεις, σε αλληλεπίδραση με τους συναδέλφους μας στους χώρους δουλειάς και στα συνδικάτα, με τους οποίους καθημερινά αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση των όρων και των συνθηκών εργασίας και μια καλύτερη ζωή.
Το επόμενο διάστημα και μέχρι το ιδρυτικό συνέδριο της Νέας Αριστεράς το φθινόπωρο του 2014, το Δίκτυο θα πάρει τις εξής πρωτοβουλίες:
Α) Πραγματοποίηση εκδηλώσεων, με διαφορετικά θέματα (π.χ. μισθός-ωράριο- συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ευέλικτες μορφές εργασίας και επισφάλεια, υγεία και ασφάλεια στην εργασία) και οπωσδήποτε μία πριν τις ευρωεκλογές που να συνδέει τις θεσμικές εξελίξεις στην Ε.Ε. με τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα.
Β) Οργάνωση του δικτύου (εκλογή γραμματείας-συντονιστικού, εγγραφή μελών, συγκρότηση ομάδων εργασίας, συνεργασία με την κοινοβουλευτική ομάδα)
Γ) Διαμόρφωση θέσεων-προτάσεων προς το ιδρυτικό συνέδριο
Το Δίκτυο είναι ανοιχτό και σε φίλες και φίλους της Νέας Αριστεράς που επιθυμούν να συνδράμουν με τη δράση τους στο εγχείρημα της συγκρότησής της, αλλά επιφυλάσσονται προς το παρόν να γίνουν μέλη της. Απευθύνεται σε όλους-ες όσους-ες πιστεύουν στην συλλογική δράση και τη συμμετοχή στην πολιτική, ως απαραίτητες προϋποθέσεις για μια δικαιότερη κοινωνία και μια καλύτερη ζωή.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ, ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ!
